همزیستی مسالمتآمیز، یکی از نیازهای اساسی انسان برای داشتن زیست جمعی است. این نیاز در دنیای معاصر و برای انسان معاصر بسیار تشدید شده است؛ اما سلطهطلبان جهانخوار از یکسو و جهل و تعصب گروههای افراطی از طرف دیگر، این نیاز انسانی را به مخاطره کشاندهاند و متأسفانه مسلمانان حتی در میان خودشان یکی از قربانیان اصلی این سیاست هستند. در این میان، قرآن کریم منبعی بیبدیل برای ترویج صلح و تعامل نیک میان انسانها است؛ زیرا آموزههای آن، بر پایه عدالت، مساوات، احترام متقابل و تعامل نیکو بنا شده است. هدف این تحقیق بررسی و تحلیل آموزههای قرآن برای همزیستی مسالمتآمیز است که دادههای آن بهصورت کتابخانهای جمعآوری و سپس با روش تحلیلی توصیفی تدوین شده است. یافتههای تحقیق، پس از بررسی و تحلیل نشان میدهد که آموزههای قرآن کریم، برای کاهش تنشها و درگیریهای اجتماعی و نزاعهای سیاسی، ظرفیت بسیاری عظیم و کارایی فوق العاده دارد. بنابراین بر پیروان قرآن است که با مطالعه و پژوهش و عرضۀ یافتههای پژوهشی خود، نشان دهند که چگونه میتوان با بهرهگیری از تعالیم قرآن، صلح و همگرایی را در زندگی خود پیاده کرد و برای دیگران گسترش داد و چگونه الگویی پایدار برای همزیستی مسالمتآمیز میان ملتها ارائه کرد.