قرآن کتاب تاریخی نیست که تنها سرگذشت پیشینیان را برای ما بازگوید، بلکه کتاب هدایت است و هرچه را که موجب خوشبختی شود و حق صریح باشد، برای مردم بیان میکند تا بدان عمل کنند. با توجه به روایات معصومین (ع) سورۀ کهف، میتواند یکی از مهمترین سورهها در بیان شئون اهلبیت (ع) و وظایف پیروان آنان باشد. بهویژه در داستان اصحاب کهف، درسهای مهم و مفید معرفتی و کاربردی برای پیروان اهلبیت (ع) آمده است. برای دست یافتن به مطلب مزبور، در پژوهش حاضر قاعدۀ جری و تطبیق و الغای خصوصیت را در آیات کریمه و روایات اهلبیت (ع) به کار گرفته شده و کل تحقیق پاسخی به این سؤال است که رابطۀ داستان اصحاب کهف با ولایتمداری اهلبیت (ع) چیست؟ تمثیل اهلبیت (ع) به کهف، برای تبیین جایگاه هدایتگری ایشان و مصونیت از فتنهها، مصداقسازی مسئلۀ رجعت بهعنوان یکی از برجستهترین باورهای شیعی و تبیین مسئلۀ تقیه و اجتناب از کثرتگرایی، مهمترین یافتههای این تحقیق است که به روش توصیفی و تحلیلی به دست آمده است.